تذکرات وبلاگی
- دوشنبه, ۱۱ آبان ۱۳۹۴، ۰۲:۴۸ ب.ظ
- ۱ نظر
من در همه ارتباطاتم با دوستان و حتی فامیل رابطه دو جانبه را پیروی می کنم . یعنی چی؟ الان میگم براتون
یعنی چی من میام وب هاتون در به در و کامنت میذارم اونوقت یه حالی از کسی نمی پرسید هااااااااااااا . یعنی چی ؟ بعضی از دوستان که کامنت ها را جواب هم نمیدن چه برسه که بخوان حالت بپرسن
تا اینجا بماند میخام تا یادم نرفته چیزی دیگه ای بگم
من اصلا به لینک و مینک و اینها اهمیت نمیدم. اصلا برام مهم نیست. کامنت ها را هم اصلا تایید نمیکنم . چه معنی داره کامنت هایی که برای من اومده را دیگران بخونند. به کسایی که باید سر می زنم و یا جواب کامنت هاشون میدم . خیالتون راحت باشه . اگه هم کسی را لینک کردم فقط بخاطر احترام زیادیه که براشون قایل بودم.
ادمه مطلب بالایی را حالا بگم. ........... یه دوست دارم به نام زبله . دوست که نه . من به عنوان یه خواهر می شناسمش . چند ساله میشناسمش . وبش پر مشتریه. خیلی هوادار داره . یعنی با بودن و نبودن من در وبش ضرری نمی کنه. اما هر جا باشه و در هر موقعیتی که هست بالاخره با یک کامنت حالم میپرسه. نمی دونم کی میاد وبم ولی همینکه فراموشم نمی کنه کلی بزرگیش نشون میده
- ۹۴/۰۸/۱۱
اوه اوه داداش چرا اینقدر عصبانی هستی
خخخخخخخخخخخخخخ مسعود بهت نمیاد..اخماتو واکن
ممنون از تعریفت..ولی بدون تو در قلب من جا داری ..کسی که بره تو قلبم به این راحتیا نمیاد بیرون مگر اینکه خودش بخواد به زور خودشو در بیاره از قلبم...والا بخدا..
قربون تو داداش گلم